بررسی تأثیر متریزوات بر میزان جذب کمپلکس گالیم ۶۷-متریزوات توسط سلولهای سرطان لنفوئیدی

سابقه و هدف: عدم تعیین موقعیت دقیق تومور و ویژگی هندسی تومورهای لنفوما و کمبود روش مناسب و در دسترس برای بررسی آن، یکی از نگرانی ها و دغدغه ها در درمان آنها می باشد. با توجه به جذب گالیم 67 توسط سلولهای سرطان لنفوئیدی و استفاده از متریزوات برای نشاندار کردن گالیم 67، احتمالاً از این طریق می توان موقعیت دقیق تومور را بررسی کرد. لذا در این مطالعه میزان جذب گالیم 67 نشاندار شده با متریزوات توسط سلولهای سرطانی لنفوئیدی در زمانهای مختلف ارزیابی شد. مواد و روشها: این تحقیق به روش تجربی صورت گرفت. تعداد 75 محیط کشت حاوی سلولهای سرطانی لنفوئیدی به 5 گروه تقسیم شدند. کمپلکس گالیم 67- متریزوات در سه غلظت 50%، 60% و 75%، گالیم 67 و متریزوات، هر یک به یکی از گروههای 15تایی محیط کشت اضافه شدند. در زمانهای 1، 4 ، 8 ، 24 و 72 ساعت پس از اضافه نمودن محلول ها به محیط کشت، میزان حجم جذب شده آنها توسط سلولها اندازه گیری شد. داده های به دست آمده از طریق آزمون های آماری آنوا و مقایسه های چندگانه، مورد قضاوت آماری قرار گرفت. یافته ها: بیشترین میزان جذب کمپلکس گالیم 67- متریزوات و گالیم 67 ، 4 ساعت پس از اضافه کردن آنها به محیط کشت اتفاق افتاد (05/0p<). در بین 3 غلظت کمپلکس گالیم 67– متریزوات، بیشترین جذب مربوط به غلطت 50% بود (05/0p<). نتیجه گیری: با توجه به اینکه باند کردن گالیم با متریزوات، تأثیری در عملکرد آن نداشت، احتمال می رود که بتوان از آن برای تشخیص دقیق موقعیت تومورهای لنفاوی استفاده نمود. پیشنهاد می شود مطالعه ی مشابهی به صورت in vivo صورت گیرد و عملکرد ترکیب مورد نظر در آن نیز بررسی شود.